Op weg naar de wijkhub
Op weg naar de wijkhub
Waarom (en hoe) de gemeente de regie moet nemen bij de ontwikkeling van een netwerk van wijkhubs.
Uitdaging
Nederland is een klein land met veel inwoners. Inwoners die ruimte nodig hebben. Om te wonen, te werken, te reizen en te leven. Het aantal inwoners groeit. De druk op de ruimte wordt groter. Om elkaar te ontmoeten, spullen te produceren, energie op te wekken, voedsel te verbouwen, natuur aan te leggen, ons te verplaatsen. Voor 2030 moeten er 1 miljoen huizen bijkomen. Net zoveel als Amsterdam, Rotterdam en Den Haag bij elkaar.
Vanuit internationaal perspectief doet Nederland het goed. We zijn welvarend en gelukkig. We gaan efficiënt met onze ruimte om, de kwaliteit van onze leefomgeving is hoog en mobiliteit is goed geregeld. Maar het kan beter. En het moet ook beter als we kijken naar dé opgave voor Nederland voor het komende decennium: ervoor zorgen dat onze steden duurzaam kunnen groeien, we de Parijse duurzaamheidsafspraken halen én mensen zich kunnen blijven verplaatsen.
Een behoorlijke uitdaging. Maar nodig. Want er komen steeds meer mensen bij en het wordt daardoor druk: dringen in het OV, de wegen slibben dicht en de huizenmarkt zit op slot. De vergrijzing zorgt daarbij voor een veranderende samenstelling van de bevolking, met andere behoeften aan huisvesting en mobiliteit.
Als deze woningen in hoge dichtheden worden binnenstedelijk gebouwd én de openbare ruimte steeds meer gericht wordt op leefbaarheid, klimaatadaptatie, ruimte voor ontmoeten en recreëren (en dus steeds minder ruimte voor parkeren) zijn wijkhubs dus zeer geschikt om in nieuwe woonwijken de mobiliteitstransitie vorm te geven. Maar pakken we deze wijkhubs aan?
Aanpak
Geïnspireerd door veel gesprekken met projectmanagers van grootschalige gebiedsontwikkelingen in Amsterdam over hun ontwikkelstrategie en de rol van wijkhubs heeft Rebel een inventarisatie opgesteld van het Amsterdamse instrumentarium rondom sturing en bekostiging. Dit instrumentarium hebben wij gekoppeld aan de mate van rolneming. Geordend van passieve sturing (‘zachte sturing’) naar actieve sturing (‘harde sturing’): richting geven, verbinden, reguleren, stimuleren en zelf doen.
Vervolgens heeft Rebel deze instrumenten op basis van de mate van sturing en grondpositie geordend. Door een groot aantal gesprekken komt Rebel tot een beschouwing van hoe de instrumenten in de praktijk worden gebruikt. Tot slot komt Rebel ook nog tot aanbevelingen over gerichte beleidsontwikkeling die een beter kader biedt voor wijkhubs.
Impact
De aanpak is voor veel steden met verdichtingsopgaven en de inzet van wijkhubs relevant en kan de start zijn van gezamenlijk kennisontwikkeling en praktijkproeven.
The experience of a Rebel
